M A Z I K E E N

Stado: RAKHAIR

Podstawowe informacje:
Mazikeen, Maze lub Mazie. Klacz. Rasa nieważna nieokreślona. 3 lata.

Wygląd: 
Nie jest ponadprzeciętnie wysoka, mierzy zaledwie 163 cm w kłębie. Odznacza się harmonijną budową, z mocnymi, wyraźnie zarysowanymi mięśniami. Jej nogi są długie i silne, grzbiet prosty, zakończony lekko ściętym zadem. Kształtna głowa opiera się na dobrze zbudowanej szyi. Maze wyróżnia się dość specyficznym umaszczeniem. Jej sierść jest śnieżnobiała i lśniąca, jednak urozmaicona wieloma czarnymi jak węgiel wstawkami. Ciemne podpalenia występują na nogach, w formie wysokich skarpet, na pysku oraz głowie. Przez całą długość grzbietu biegnie wąski pas. Grzywa i ogon, tej samej barwy, o wyjątkowej objętości opadają swobodnymi falami. Oczy klaczy są duże i głębokie, w kolorze ciemnego błękitu, wpadającego w granat.


Charakter:
Biedne dziecko skrzywdzone przez los. Patrzysz na nią, nigdy się nie domyślisz. Chyba, że sama ci powie, ale potrzeba zaufania. Właściwie jest dość pogodna. Nieźle potrafi maskować emocje, ale zazwyczaj to nie tylko maska. Naprawdę potrafi cieszyć się życiem. Charakterystyczne cechy? Determinacja, czasem nawet desperacja. Diabelny upór, którego nie złamie nic ani nikt, choćby bardzo się starał. Raz postanowione, staje się faktem. To jej spory atut. Obróćmy monetę, nie jest zbyt dobra w przegrywaniu. Porażka ją dołuje, bo siedzą w niej ogromne pokłady optymizmu. Często nie przyjmuje do wiadomości katastrofy w jaką obraca się jej plan, jej życie. Dość pozytywna i otwarta w relacjach, również tych negatywnych. Szczera i... szczera. Wszystko ma dwa bieguny, nie można oceniać w kategoriach dobra i zła. Ona jest szara, nie czarna, nie biała, nie ciemna, nie jasna. Jak każdy, prawda? Mówią, że ma duszę wojownika. Sama lubi tak mówić. Rywalizacja sprawia jej niezłą frajdę. Zdarza się, że hamulce rozsądku nawalają, bardzo, bardzo źle.

*Historia:
Straciła wszystko, straciła rodzinę, rodziców, rodzeństwo, znajomych i przyjaciół. Całe stado, na jakiś czas też wiarę. To pozwoliło jej się odrodzić. Jak feniks, chociaż podobno wyginęły. Nigdy żadnego nie widziała, a szkoda. Podobno były piękne. Aktualnie nie ma nikogo bliskiego. Wszelkie znajome twarze, inni, którzy przetrwali, jedynie przypominają jej o tragedii. Żyje w Rakhairze jako kolejny, szary obywatel. Nie stara się angażować. Delikatnie mówiąc nie przepada za panującą dynastią, ale nie ściąga na siebie kłopotów. Na razie...

*Relacje:
Może zdarzyć się ktoś znajomy z jej upadłego stada.