Mezalians ~ ƒєℓi¢iτค, мү ¢iи∂єяєℓℓค

Stado: Sakura

Podstawowe informacje: Mezalians. Jeśli nie chcesz mieć go za wroga, nie zdrabniaj jego imienia. Duński koń gorącokrwisty x Koń małopolski (SP), choć gdzieś w środku majaczy w nim krew arabska. Młody ciałem, dorosły rozumem - ma 3,6 roku.

Wygląd: Smukłej budowy ogier, mierzący 158 cm w kłębie. Trudno określić, jakiej jest maści; ani to myszato srokata, ani tarantowata. Zaletą jego lekkiej budowy są długie, smukłe i umięśnione nogi, pozwalające mu na rozpędzenie się do imponującej prędkości. Biało-szara grzywa krótka, nieco odstająca, aczkolwiek też pofalowana, tak samo jak ogon tej samej barwy. Zgodnie z genami, ma lekki szczupaczy profil pyska, oraz delikatne, lekko zaróżowione chrapy, również pokryte plamkami. Szyję ma długą, łabędzią, dostojnie przez Mezaliansa noszoną. Zad umięśniony, mocny i lekko skośny, zgodny z proporcjami ciała; grzbiet krótki i mocny, dobrze ożebrowany. Oprócz nóg, łopatki pozwalają na szybkie biegi, a są one długie i skośne. Najważniejsza część w wyglądzie - oczy. Czarne jak czarna dziura, otchłań kosmiczna. Jednocześnie można z nich wyczytać wszystko i nic.

Charakter: Nie można go określić ani jako 'złego', ani jako 'dobrego'. Bo czy wilczyca zabijająca sarnę, chcąc zdobyć pożywienie dla młodych, czyni zło? A może dobro?
Nie wiadomo, jakimi dokładnie cechami można go określić. Jest przekonany o swojej wyższości nad innymi, a jego poglądy ograniczają się do pewności, iż jest lepszy niż inne konie. Niekiedy bywa to mylne założenie, lecz ogier najczęściej dowodzi swoim teoriom. Jest w stanie zrobić wszystko, by udowodnić swoją rację, a potem się tym szczycić. Nie należy do tych, którzy „nie cofną się przed niczym”. Ma zdrowy rozsądek i w przeciwieństwie do niektórych używa go do granic możliwości.
Nie w głowie mu bezsensowne mordy i taplanie się we krwi - ceni raczej wyrachowany sadyzm. Co można więc powiedzieć o kimś tak pokrętnym, a zarazem skrytym jak Mezalians? Jest to osobnik, który swoimi ciemnymi, przenikliwymi oczami, wiecznie opanowanym tonem, szczupłą posturą i najróżniejszymi rodzajami uśmiechów potrafi łatwo każdego wyprowadzić w pole.
Ma cięty język, odznacza się sprytem i inteligencją. Mimo to nie można zarzucić mu złego wychowania – w stosunku nie tylko do dam, ale też do osób tej samej płci wyraża się z należytym im szacunkiem. Jest wiecznie spokojny, najczęściej sprawia wręcz wrażenie znudzonego. Nie walczy, zamiast tego dużo myśli. Jest w stanie poświęcić wszystko żeby osiągnąć swój cel. Czasem ma dzień całkowitej głupawki.
Niesamowicie ambitny, choć nigdy oczywisty. Jaki jest jego problem? Nie umie podporządkować się do zasad – nigdy bezkompromisowo nie przyjmie niczyjej władzy ani poglądów. Morderstwo? Och tak, on pierwszy stawi się na miejscu. Kto wie może nawet sam kogoś zabije, tylko po to by wywołać skandal i chaos? Jest pewny siebie, zna swoje cechy i wie jak je wykorzystać.
Życie jest dla niego jedną wielką grą, gdzie niczym pionek przesuwa się powoli po polach szachownicy. Niepozorny, niby nie sprawiający zagrożenia przemyka się między czernią a bielą, by w końcu dotrzeć do samego króla. I wtedy ten sam mały i słaby pionek, nagle zdobywa władzę.

*Historia: Nikt oprócz samego Mezaliansa nie zna jego historii. Ogier nikomu nigdy o nie nie opowiadał, w swoich wypowiedziach stara się unikać wszystkiego, co z tym związane. Jednak uważni słuchacze, wiedzą, że jego przeszłość była kryminałem. Pełna zagadek. Kiedy zaczął je rozwiązywać, miejsce miało nieprzyjemne zdarzenie. Od tego czasu stał się takim, jaki jest.

*Relacje: Poczytacie, zobaczycie.




Mezalians jest koniem prawdziwym. Proszę o nie kopiowanie ani avatara, ani Karty Postaci, bez mojej zgody.